Słownik polsko-niemiecki. 2014.
pogrążony [pozostawiony i in.] w nieutulonym żalu — {{/stl 13}}{{stl 33}} formuła kończąca nekrolog (przed wymienieniem członków rodziny, przyjaciół itp. zmarłego) :{{/stl 33}}{{stl 10}}...o czym zawiadamiają pogrążeni w nieutulonym żalu: żona, dzieci, wnuki i rodzina. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pogrążać — ndk I, pogrążaćam, pogrążaćasz, pogrążaćają, pogrążaćaj, pogrążaćał, pogrążaćany pogrążyć dk VIb, pogrążaćżę, pogrążaćżysz, pogrążaćgrąż, pogrążaćżył, pogrążaćżony 1. «zagłębiać, zanurzać w czymś» Burza pogrążyła łódź w wodzie. przen. Śmierć… … Słownik języka polskiego
cichy — cisi, cichszy 1. «mało słyszalny, niegłośny, niehałaśliwy» Cichy głos, śpiew, śmiech. Ciche dźwięki, kroki. przen. a) «nie zwracający na siebie uwagi otoczenia, skromny, małomówny, nieśmiały; skłonny do ustępstw, uległy, potulny, łagodny» Ciche,… … Słownik języka polskiego
ciemnawy — 1. «niedostatecznie oświetlony, pogrążony w półmroku; mroczny» Ciemnawy gmach, pokój. 2. «mający barwę niezbyt jasną, ale niezupełnie ciemną» Ciemnawa cera. Ciemnawe włosy … Słownik języka polskiego
ciemny — ciemnyni, ciemnyniejszy 1. «pozbawiony jasności, światła, pogrążony w mroku; nie oświetlony» Ciemna noc. Ciemne zaułki, ulice, okna. Ciemne mieszkanie. ◊ Ciemna karta czegoś (np. czyjegoś życia, historii, dziejów) «okres załamań, niepowodzeń,… … Słownik języka polskiego
cienisty — cienistytszy 1. «osłonięty od słońca i światła, pogrążony w cieniu; obfitujący w cień, zacieniony» Cienista aleja, droga. Cienisty ogród. Cienista altana. 2. «dający, rzucający cień; ocieniający» Cienista lipa. Cieniste rzęsy … Słownik języka polskiego
mroczny — mrocznyniejszy «taki, w którym jest mało światła, słońca; pogrążony w mroku, niedostatecznie oświetlony, ciemny» Mroczny las. Mroczna sień. Mroczne zaułki, zakamarki. Mroczne niebo. przen. «przygnębiający, ponury» Mroczne myśli … Słownik języka polskiego
smutny — smutnyni, smutnyniejszy 1. «pogrążony w smutku» Być smutnym z jakiegoś powodu. 2. «nacechowany smutkiem, wywołany smutkiem; posępny, ponury, melancholijny» Smutne myśli. Smutny uśmiech. Smutne spojrzenie. Smutne usposobienie. Szumią jodły na gór… … Słownik języka polskiego
zadumany — zadumanyni książk. «pogrążony w zadumie; wyrażający zadumę» Zadumany człowiek. Zadumana mina. Zadumany uśmiech … Słownik języka polskiego
zamyślony — zamyślonyleni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. zamyślić (p. zamyślać) zamyślony w użyciu przym. 1. «taki, który się zamyślił, zatopiony, pogrążony w myślach» Był tak zamyślony, że nie słyszał pukania. 2. «wyrażający, ujawniający zamyślenie,… … Słownik języka polskiego
abstrakcjonista — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIa, CMc. abstrakcjonistaiście; lm M. abstrakcjonistaiści {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ktoś posługujący się abstrakcjami, pogrążony w świecie abstrakcji {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
